សុភាសិតខ្មែរ

សុភាសិត​ខ្មែរ ជា ​ឃ្លា​​​ខ្លី​ៗ តែ​មាន​អត្ថន័យ​​ជ្រៅ​ជ្រះ​ ​​ជា​​ឪវាទ​ល្អៗ​​ដែល​មាន​ប្រយោជន៍​គួរ​រៀន​គួរ​ស្តាប់។​ ទំព័រ​នេះគឺ​ជា​កម្រង​ប្រមូល​ផ្តុំ​សុភាសិត​ខ្មែរ ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវ​ភៅប្រមូល​ភាសិត​ខ្មែរ​ ផ្សាយ​ចេញ​ពី​សមាគម​សម្តេច​ ជួន ណាត​។

  • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ក

    • កកក៏បាយ មេម៉ាយក៏ស្រី។
    • ក្រអ្វីក្រចុះកុំឲ្យតែក្រគំនិត។
    • ក្រមុំដណ្ដឹងម្ដាយ​មេម៉ាយដណ្ដឹងចិត្ត។
    • ក្រពើវង្វេងបឹង។
    • កាត់ទឹកមិនដាច់ ​កាត់សាច់វាឈឺ។
    • កាប់បំពង​រង់ចាំទឹកភ្លៀង។
    • ការប៉ុនភ្នំមិនគិត​ទៅគិតឯស្គរបែកមាត់។
    • ការ​មិន​បៀត​បៀន​គ្នា ជា​ប្រភព​នៃ​សន្តិសុខ​ក្នុង​​ផ្ទៃ​លោក។(ព្រះ​ធម្មវរោត្តម តុង​ ឈួន)
    • ការ​អប់រំ គឺ​ជាការ​ហ្វឹក​ហ្វឺន​នួវ​សក្តានុភាព​ ដែល​ជា​គ្រឿង​ពង្រីក​បណ្តុះ​ ឬ បង្កើន​ចំណេះ​វិជ្ជា។
    • ការយល់ដឹងតែមួយដងអាចធ្វើឲ្យជីវិតទាំងមូលមានន័យ។
    • ការធ្វើវិនិយោគចំណេះដឹងតែងនាំមកនូវផលប្រយោជន៍ដ៏ប្រសើរបំផុត។
    • កោកៗ​សឹកតែមាត់ត្រដោក​ឆ្អែតតែពោះក្របី។
    • កោសមិនដាក់ទឹក។
    • ក្ដៅថ្ងៃមិនស្មើក្ដៅចិត្ត។
    • ក្ដៅស៊ីរាក់​ត្រជាក់ស៊ីជ្រៅ។
    • កំភ្លាញស្លាប់ព្រោះមាត់​ខ្វែក ស្លាប់ព្រោះអាចម៏។
    • កំហុស​រមែង​មាន​ដល់​អ្នក​ធ្វើ អ្នក​នៅ​ឥត​អំពើ​បាន​អ្វី​នឹង​ខុស។
    • កុំខ្វើកតាមខ្យល់កុំខ្វល់តាមរលក។
    • កុំគូរមុន​គិត។
    • កុំ​ជិះ​ចង្អេរ​លើក​ខ្លួន​ឯង​ ក្បាល​ទូល​កញ្ច្រែង​កុំ​ក្អេង​ក្អាង​ កុំ​ដេក​ទទូរ​ចាំ​សំណាង​ កុំអាង​ព្រះ​ប្រោស​ត្រូវតែ​ប្រឹង។
    • កុំឈ្លោះនឹងស្រី​ កុំក្ដីនឹងគ្នាឯង។
    • កុំដេកផ្សងព្រេង​កុំវង្វេងខុសផ្លូវ។
    • កុំដេក​ចាំ​ស្លាប់​ អង្គុយ​ចាំមាន​ ខ្មាស់​ល្ងង់ទើប​ចេះ ខ្មាស់​ក្រទើប​មាន ដឹង​ខ្លួនថា​ល្ងង់ គង់បានជា​ប្រាជ្ញ កុំ​ស្លាប់​មុន​រស់ រស់​ហើយ​សឹម​ស្លាប់ ចូរ​សេព​អ្នកប្រាជ្ញ កុំ​ត្រាប់​មនុស្សពាល។ (ព្រះ​គ្រូ​ធម្ម​បណ្ឌិត​ គង់ ស៊ឹម)
    • កុំដាំស្រូវនៅផ្លូវដំរី។
    • កុំទុកចិត្ត​មេឃ​កុំទុកចិត្តផ្កាយ កុំទុកចិត្តប្រពន្ធថាគ្មានសាហាយ​ កុំទុកចិត្តម្ដាយថាគ្មានបំណុល។
    • កុំទុំមុនស្រគាល។
    • កុំផ្ទុកតាមទូកថ្វែ។
    • កុំពត់ស្រឡៅ​ កុំប្រដៅស្រីខូច។
    • កុំពាក់មុខយក្ស​ កុំពាក់ស្បែកខ្លា។
    • កុំពូតផ្សែងជាដុំ ​កុំយកភ្នំទ្រាប់អង្គុយ។
    • កុំយកស្រឡៅធ្វើខ្នួច ​កុំសម្រួចឈើពុក។
    • កុំរាយមុខដឹង ​កុំទទឹងមុខសឹក។
    • កុំ​​រៀន​នៅ​ទំនេរ​ខាត​ការកម្ម កុំ​រៀន​បណ្តាក់ចាំ​ជាពេល​ក្រោយ​ កុំរៀន​ប្រហែស​មើល​ងាយ​នាំ​ធ្លោយ​ កុំរៀន​មិន​អោយ​ទាន​ស្មូម​យាចក។
    • កុំ​អាង​ថា បើ​មាន​មិន​បាច់​ខំ​ បើ​រលំ​មិន​បាច់​ច្រាន។
    • កុំ​អោយ​ប្រព្រឹត្តទុច្ចរិត ដោយ​ការគប់មិត្រ​លប​ចង​ពន្ធ​ លួច​លាក់​មាន​ស្រី​សហាយស្មន់ ក្បត់​ចិត្តប្រពន្ធ​អោយ​មួរ​ហ្មង។
  • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ខ

    • ខ្ពស់កប់ពពក ​ចុះមកជ្រកអាចម៏ជន្លេន។
    • ខ្លាមិនខ្លាច ទៅខ្លាចអាចម៏ខ្លា។
    • ខឹងខុស​ខឹងខាត​ខឹងខូច។
    • ខឹង​ខុស​ខូចខាត​ ប្រមាថ​លិចលង់។
    • ខឹងគោវាយរទេះ។
    • ខឹងឲ្យអត់ ខ្សត់ឲ្យរក។
    • ខឹង​ឥត​ពិចារណា​ នាំ​ខូច​ការ​ខូច​ប្រយោជន៍ ធម៌ខឹង​នាំអាសោចិ ខុស​ខាត​ខូច​ដោយមិន​គិត។
    • ខ្លួនរស់ របស់រកបាន។
    • ខ្មោចស្រុកឲ្យដៃ​ ខ្មោចព្រៃវាហ៊ាន។
    • ខំ​រក​ស៊ី​ធ្វើ​ការ​ មិនអសារឥតប្រយោជន៍ ចង្រៃ​ណាស់​ហោច​គង់គ្រប់ស៊ី​មិន​សុំគេ។ ប្រសិនមាន​សំណាង​ បានកសាង​ពី​បុព្វេ ផ្សំ​ផង​មិនលេង​ទេ ឡើង​ជាកុដុម្ពិ​ក៏សេដ្ឋី។
  • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ គ

    • គេខុសកុំអាលអរ គេសាទរកុំអាលអួត ។
    • គ្មាន​កម្លាំង​ គ្មាន​បញ្ញា គ្មាន​អាហារ​ គ្មាន​ជិវិត។
    • គ្នាច្រើនអន្សមខ្លោច ​គ្នាដូចស្រមោចអន្សមឆៅ។
    • គុក​និង​សោគឺ​ចោរ​បង្កើត ឪសថល្អ​ឆើត​កើត​ពី​រោគ ដំណក​កើត​ពី​ការ​ងុយងោក មនុស្ស​ក្នុង​លោក​កើត​ពី​កម្ម។
    • គ្រូកាចសិស្សខូច។
    • គ្រូទាយម្តាយថា។
    • គួរ​គិត​ជិវិត​ពុំ​ទៀង​ទាត់​ តែង​តែ​បែរ​បត់​កាន់​ក្តី​ស្លាប់ ពុំ​ដែល​បាន​ស្រួល​ប្រែ​ប្រួល​ឆាប់ ក្រឡាប់ស្ងាត់សូន្យ​ចាកកូន​ចៅ។
    • គោដំបៅខ្នង​ ក្អែកហើររំលង​រសាយកន្ទុយ។
  • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ឃ

    ឃាត់​កំហឹង​ដោយ​ប្រឹង​អត់​អោយ​បាន​ ឃាត់​ពាល​សាមាន្យ​ដោយ​អាជ្ញាបុគ្គល​ ឃាត់​ចិត្ត​ចាកទោសា ប្រសើរ​ថ្លៃ​ថ្លា​ក្នុង​លោកិយ។

      • ឃាត់​ចិត្ត​ចាកក្តី​ស្នេហា ក្នុង​កាមតណ្ហានា​លោកិយ ដូច​យក​អំបោះ​ចង​ដំរី​ ពិបាក​ពេក​ក្រៃ​គួរ​វៀរ​មុន។
      • ឃ្លាតកាយណាយចិត្ត។
      • ឃ្លានឆ្ងាញ់ស្រលាញ់ល្អ។
      • ឃុបឃិត​ជន​ពាល​រាល​ទុក្ខ​ដល់ខ្លួន។
      • ឃុប​ឃិត​បណ្ឌិត​ សុខ​មួយ​ជិវិត​ឥតទុក្ខា​។
      • ឃើញ​ខ្លា​ដេក​ថា​ខ្លា​ស្លាប់ ឃើញ​ខ្លា​ក្រាប​ថា​ខ្លា​សំពះ។
      • ឃើញ​គេ​ទៅ​កុំ​អោយ​ខាន ឃើញ​គេ​បាន​កុំ​អោយ​ទៅ។
      • ឃើញ​ឈើ​ពុក​កុំ​អាល​ដាក់​គូថ​អង្គុយ ឬ(កុំ​អាល​ដាក់​គូថ​លើ)។
      • ឃើញ​ដំរី​ជុះ​ កុំ​ជុះ​តាម​ដំរី ឬ(ដំរី​ជុះ​ កុំ​ជុះ​តាម​ដំរី)។
      • ឃើញ​ថ្លុក​ថាជា​ថ្នល់ ក្រែង​កំហល់​កំហុស​មាន។
      • ឃើញ​ពីនាយ​កុំ​អាល​ទាយ​អាក្រក់​ល្អ លុះ​ឃើញ​ជាក់ជា​ខ្មៅ​ស ទើបថាបាន​ បើ​បណ្តោយ​តាម​គំនិត​ដែល​គិត​ស្មាន​ នឹង​រំខាន​ព្រោះ​ការ​ខុស​កំហុស​ខ្លួន។
      • ឃើញ​សម្បក​ថា​ខ្លឹម​រុក្ខា​ យល់​ពួក​បច្ចា​ថា​ជាមិត្រ​ ពាល​ប្រឡំ​ថា​បណ្ឌិត​ ច្រឡំ​លាមក​ពិតថាបុប្ផា។
      • ឃ្លាន​កុំអាល​ស៊ី ងងុយ​កុំ​អាល​ដេក​ យប់កុំអាលនិយាយជាមួយស្រី​។
      • ឃ្លាន​ក្រៃ​ណា​ឆ្ងាញ់​ ស្រឡាញ់​ក្រៃ​ណា​ល្អ ឬ (ពិសា​ក្រៃ​ណា​នឹង​ឃ្លាន អាក្រក់ប៉ុន្មាន​ក្រៃ​ណា​នឹង​ចិត្ត)។
      • ឃ្លេ​មិន​ខ្លាច​ ទៅ​ខ្លាចខ្លា។ (រឿង​អាខ្វាក់​អាខ្វិន)
      • ឃ្លោក​លិច​ អម្បែង​អណ្តែត។
      • ឃ្វាលក្របី​ជិះ​ក្របី ឃ្វាលគោ​ជិះ​គោ។
      • ឃ្វាលចិត្ត​លំបាក​ពេក​ពិត​ ដូចឃ្វាលពពក។
      • ឃ្វាលគោ​ក្របី​ដោយ​អាជ្ញា ឃ្វាល​ចិត្តល្អ​ជា​ដោយ​អំណត់។
      • ឃ្វាល​ចិត្ត​ឥត​កំណាញ់​ ដោយ​លះ​បង់​កុំ​ប្រណី។
      • ឃ្វាល​នគរ​ដោយ​ពលរដ្ឋ​ប្រុសស្រី រួម​សាមគ្គី​តាម​រដ្ឋ​បុរស​ជាតិ។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ង

      • ងប់​នឹង​កូន​ប្រពន្ធ​ទ្រព្យ​ ព្រះ​ថា​អភ័ព្វ​ព្រោះ​ជាប់​ចំណង។
      • ងប់​នឹង​ញាតិ​ឃ្លាត​ច្បាប់។
      • ងប់​នឹង​មាស​ប្រាក់​ខូច​យសសក្តា។
      • ងប់​នឹង​ប្រុ​ស​ខូច​ព្រហ្មចារី។
      • ងប់នឹងប្រុស ខូចឈ្មោះមួយជាតិ។
      • ងប់​នឹង​ស្រី​ចំណី​ទុក្ខ។
      • ងប់នឹង​ល្បែង​តែង​ហិនហោច។
      • ងប់នឹងល្បែង​តែងវិនាស។
      • ងប់នឹង​ស្រា​ខូច​ស្មារតី។
      • ងប់​នឹង​ពាក្យ​សរសើរ​គេ​ថា​ភ្លើ។
      • ងប់នឹង​ពាក្យ​បង្អាប់​ស្លាប់​គំនិត។
      • ងប់​នឹង​ស័ក្តិយស​ស្អុយ​ទាំង​អស់​ក្នុង​លោកិយ។
      • ងប់នឹង​ជំនឿ​រឿគំនិត។
      • ងាប់​ដើម្បី​ជាតិ​មាតុភូមិ ទេវតា​ឥន្ទ្រព្រហ្ម​ចោមអោយ​ពរ។
      • ងាប់​ខ្លួន​ សមសួន​ជាង​ងាប់​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ។
      • ងាប់​គំនិត​ ងងឹត​ដល់ស្លាប់។
      • ងាប់​ទាំង​រស់ ស្អុយ​ទាំង​ស្រស់។
      • ងា​ប់ដៃ​ជើង​ ថ្កើង​ជាង​ងាប់​ពាក្យសម្តី។
      • ងាប់នឹង​ស្រី​ ចង្រៃ​មួយ​ជាតិ។
      • ងាប់​នឹង​សំដី ដូច​ត្រី​កំភ្លាញ។
      • ងា​ប់នឹង​អាចម៍​ឯង​ ជាក់​ស្តែង​ដូច​ខ្វែក។
      • ងាប់​ព្រោះ​គំនិត ​ដូច​កាំ​បិត​ចិត​ដង​ឯង។
      • ងា​ប់​ជាតិ​ ព្រោះ​ឃ្លាត​សាមគ្គី។
      • ងាប់នយោបាយ​ ព្រោះ​ស្តាយ​លាភ។
      • ងាប់​ស្តួក​ ដូច​ឃ្លោក​ទុំ។
      • ងាយ​មិន​ក្រៃ​ណា​នឹង​បាន​ មានមិនក្រៃ​ណានឹង​អ្នក​បាន​សុខ​ ចេះ​ក្តី​មិន​ក្រៃ​ណា​នឹង​ម្ចាស់​ស្រុក។
      • ងើយ(ឬ ងើប)​ស្កក​ ឪនដាក់គ្រាប់។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ច

      • ចង់ធំខំពីតូច បើខ្លាចខួចកុំឆាប់ខឹង ការអ្វីឲ្យចេះថ្លឹង កុំប្រឹងជុះតាមដំរី ។
      • ចង់ប្រាជ្ញឲ្យខំប្រឹង ចងក្បិនតឹងរកស៊ីធូរ គំនិតមុនគំនូរ រៀនធ្វើគ្រូមានគេរាប់ ។
      • ចង់ឲ្យមានជួញអង្ករ​ចង់ឲ្យក្រជួញឡាន។
      • ចង់ចេះឲ្យធ្វើល្ងង់។
      • ចង់ស្រួចដូចបន្លា ត្រូវឧស្សាហ៍ដុសដែកដុល។
      • ច្របាច់កចិន លៀនអណ្តាតខែ្មរ។
      • ចម្ងល់គឺជាបិតានៃការចៃ្នប្រឌិត។
      • ចម្ងល់គឺជាការចាប់ផ្តើមមិនមែនជាចុងបញ្ចប់នៃបញ្ញាទេ។
      • ចង្អៀតផ្ទះនៅបាន ចង្អៀតចិត្តនៅពុំបាន។
      • ចាក់អង្ករយកអង្កាម។
      • ចានមួយរាវ លែងអីរណ្តំគ្នា។
      • ចាញ់ចត្រង្គអស់ប្រាជ្ញា ចាញ់តណ្ហា​អស់កុសល។
      • ចាញ់បានជាព្រះ ឈ្នះបានជាមារ។
      • ចាប់ក្ដាមដាក់ចង្អេរ។
      • ចាប់នេះចាប់នោះ មិនឆ្ពោះត្រង់ណា។
      • ចាប់ច្រវាក្រាក សំឡឹងជ្រោយ។
      • ចាប់ត្រីបាន កុំឲ្យល្អក់ទឹក។
      • ចាប់ត្រីដៃពីរតម្រាហាម ចាក់អង្ករយកអង្កាមហាមមិនឈ្នះ អុំទូកឡើងភ្នំខំមានៈ បង់ព្រះទៅសំពះឯបាយាប (អារក្ស)។
      • ចាប់វល្លិមួយ រញ្ជួយរាល់ដើម។
      • ចាស់អាងស្លាប់ ពាលអាងកាប់ កេ្មងអាងយំ។
      • ចិត្តល្អ ក្រខ្លួន។
      • ចិត្តល្អ ក្រមិនយូរ។
      • ចិត្តជាទេវវត្ត មាត់ជាទេវតា។
      • ចិញ្ចឹមកូនខ្លា វាសងគុណ។
      • ចិញ្ចឹមមនុស្សខូច ដូចចិញ្ចឹមខ្លា។
      • ចូលព្រៃទាន់ព្រឹក ​ចង់សឹកទាន់ក្មេង។
      • ចូលស្ទឹងតាមបទ ​ចូលស្រុកតាមប្រទេស។
      • ចូរមើលកាលវែង កុំមើលកាលខ្លី។
      • ចូរសេពអ្នកប្រាជ្ញ កុំត្រាប់មនុស្សពាល។
      • ចេះដប់មិនស្មើប្រសប់មួយ។
      • ចេះឯង ឲ្យក្រែងចេះគេ។
      • ចេះពីរៀន មានពីរក ក្រពីខ្ជិល។
      • ចេះមកពីរៀន​ មានមកពីរក។
      • ចំណេះបានពីរៀន មានបានមកពីរក។
      • ចំណេះវិជ្ជាលោកចែងចាត់ ទុកជាសម្បត្តិសម្បូរបាន ទោះបីក្រខ្សត់អត់ប៉ុន្មាន គង់តែបានគ្រាន់អាស្រ័យ ។
      • ចំណីឆ្ងាញ់កុំទុកស្អែក។
      • ចំណីច្រើនមុខច្រើនពិសា កូនច្រើនបាច្រើនល្អ ។
      • ចុះទឹកក្រពើ ឡើងលើខ្លា។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ឆ

      • ឆ្មាមិននៅ កណ្តុរឡើងរាជ្យ។
      • ឆ្ងាយកាយ ណាយចិត្ត។
      • ឆ្ងាញ់មាត់មិនស្អិត ដូចចិត្តឆ្ងាញ់។
      • ឆ្អិនគំនិតពិតជាឆ្អិនគ្រប់យ៉ាងឆ្អិន ព្រេងសំណាងផុតទុក្ខា។
      • ឆ្អិនក្បាលស៊ីក្បាល ឆ្អិនកន្ទុយស៊ីកន្ទុយ។
      • ឆែ្កខាំឲ្យរកម្ចាស់ គោឆ្កឹះឲ្យរកនាយ។
      • ឆ្កែខាំ​កុំខាំឆ្កែវិញ។
      • ឆែ្កទាល់ច្រក រលកទាល់ច្រាំង។
      • ឆែ្កព្រូសមិនដែលខាំ ផ្គរលាន់រអាំមិនដែលភ្លៀង។
      • ឆ្កែខាំឲ្យរកម្ចាស់ គោឆ្កឹះឲ្យរកនាយ ។
      • ឆ្នាំងណាគ្របនឹង។
      • ឆ្លុះកញ្ចក់ ធេ្មចនេត្រា។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ជ

      • ជក់នឹងលែ្បង តែងវិនាស។
      • ជាការងាយក្នុងការធើ្វការងារមួយបានល្អ ជាងពន្យល់គេពីរបៀបធ្វើការងារនោះ។
      • ជាតិទាពូជទាប ចង់នៅទីរាប មិនចង់ឡើងធ្នើរ។
      • ជាតិជាអ្នកជា ស្ងាត់ស្ងៀមកិរិយា មិនចេញក្អេងក្អាង ឯសន្តានពាលចេញឫកអាងយ៉ាង ភ្លាត់ស្នៀតស្រទាង ព្រោះព្រុយមិនឈប់ ។
      • ជាងទងស៊ីរងកំបែក​ ជាងដែកស៊ីហែកនឹងដៃ។
      • ជាងមិនកើតបន្ទោសដែក។
      • ជ្រងោប៉ុនគល់ មិនយល់ប៉ុនសក់។
      • ជ្រាយរអៀច ដូចបបរឈ្មោល។
      • ជ្រូកស្លាប់ ព្រោះសាច់។
      • ជួញខាតកុំឈប់ខាន បើចង់បានកុំខ្លាចបង់។
      • ជំពប់ជើងគង់បាក់ ជំពប់មាត់បង់ប្រាក់។
      • ជ្រើមដូចមហាត។
      • ជ្រៃលោមស្រឡៅ ត្រាវលោមបឹង។
      • ជ្រៅដូច ក្តិតចាន។
      • ជ្រៅតែមាត់ គំនិតរាក់កំផែល។
      • ជ្រះថ្លាតែមាត់ ចិត្តស្មូរជន។
      • ជិះក្របីចម្លងភក់ ស្រណុកជាជាងហែល។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ឈ

      • ឈាមស្រែក​ស្បែកហៅ។
      • ឈឺធ្ងន់យកដំរីទៅបន់ ដល់ជំងឺស្រន់យកពងមាន់ទៅថ្វាយ។
      • ឈឺជើងធាត់ ឈឺមាត់ស្គម។
      • ឈើពុក កុំដាក់គូថលើ។
      • ឈើកោងវល្លិព័ទ្ធ​ មនុស្សខ្ចាត់ភ្លាត់កុំយកខ្លួនបៀត។
      • ឈ្នះអ្នកខ្ពស់ដោយបន្ទន់ប្រាណ ឈ្នះអ្នកក្លាហានដោយទំលាយ ឈ្នះអ្នកខ្សោយដោយសម្លបាយ ឈ្នះអ្នកស្មើកាយដោយការព្យាយាម ។
      • ឈ្មោះខ្លួនបែបណា ខំធ្វើការឲ្យដូចឈ្មោះ។
      • ឈ្លោះនឹងស្រីនាំឲ្យហិន ក្តីនឹងចិននាំឲ្យថោក។
      • ឈ្លោះនឹងបរទេស កុំធេ្វសគំនិត។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ញ

      • ញញឹមស្មើ សើចស្ទើរ សំដីពីរោះ ការណ៍ទាំងនោះចូរប្រយ័ត្ន ។
      • ញ៉ាមដូចក្តាម ស៊ីអាចម៍។
      • ញាតិផ្ទាល់ បើមិនស្គាល់គឺអ្នកដទៃ។
      • ញាតិនិងមិត្រ បើញាតិមិនគិត មិត្រប្រសើរជាង។
      • ញៀននឹងស្រីចំណីទុក្ខ។
      • ញៀននឹងលែ្បងតែងហិនហោច។
      • ញៀននឹងបៀប៉ោ អស់ខោអស់អាវ។
      • ញៀននឹងបៀ គឃៀរស្លៀកពាង។
      • ញៀននឹងលាភ ថោកទាបដូចសត្វ។
      • ញៀននឹងស្រា ដេកផ្ងាក្នុងផ្លូវ។
      • ញៀននឹងលែ្បងតែងបង់យស។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ដ

      • ដាវមុតៗមែនក្នុងស្រោម វិជ្ជាចេះព្រមនៅក្នុងក្បួន ប្រពន្ធគាប់ចិត្តនៅឆ្ងាយខ្លួន ដល់ជូនត្រូវការរអារចិត្ត ។
      • ដល់ត្រើយ សើយគូថ។
      • ដង្កូវចេញពីសាច់ ច្រែះចេញពីដែក។
      • ដាក់ទុកកូនចៅ ឲ្យមើលផៅសន្តាន។
      • ដឹកគោញី បន្សីគោលឈ្មោល។
      • ដឹងឆ្លើយព្រោះដង កូនឆ្គងព្រោះមេបា។
      • ដឹងរង្គោះ បោះបណ្តោយ។
      • ដឹងថាខ្លួនល្ងង់ គង់បានជាប្រាជ្ញ។
      • ដឹងបាំងតាមសាប់ ច្បាប់កាត់តាមពាក្យ។
      • ដុតឲ្យខ្លោច រោចឲ្យឆៅ។
      • ដូចដេកផ្ងាស្តោះដាក់ទ្រូងឯង។
      • ដូច(ជាគេ)អូសឆែ្កឲ្យចុះទឹក។
      • ដូចខ្វៀនកន្ទុយឆែ្ក ទោះនៅប្រែពត់ពុំត្រង់។
      • ដូចក្រពើ វងេ្វងបឹង។
      • ដួលត្មោល ដូចគ្មានអីទប់។
      • ដួលមិនបាច់ច្រាន បានមិនបាច់ខំ។
      • ដើមនៅឯស្រែ ផែ្លនៅឯផ្សារ។
      • ដើរដោយផ្លូវគន្លង តម្រាយអ្នកចាស់បុរាណ។
      • ដើរឲ្យរំពៃ អង្គុយឲ្យរំពឹង។
      • ដើរឲ្យមានបី ស្រដីឲ្យមានបួន។
      • ដើម្បីធើ្វរឿងធំមួយត្រូវគិតជាមុនសិនចាំធ្វើជាក្រោយ។
      • ដេកយប់កុំដេកយូរ ខ្លាចក្តីទុជ៌‌នដល់ប្រាណ។
      • ដេកមិនលក់កុំខំដេក។
      • ដេកដល់ថៃ្ង នាំចង្រៃខ្លួន។
      • ដេកផ្ងាស្តោះលើទ្រូងឯង។
      • ដេកលើភ្លៅ ទៅបៅដោះអ្នកដទៃ។
      • ដេកយប់ កុំនិយាយនឹងស្រី។
      • ដេកទាល់ថៃ្ង យកកំជិលដែលគេ។
      • ដេកមិនលក់ បក់មិនល្អើយ។
      • ដេកផ្សំដួល រមួលផ្សំគ្រេច។
      • ដេញទាន់កុំជាន់កែង។
      • ដៃតូច ខ្លួនទាប ចង់ឈោងចាប់ផ្កាយ។
      • ដៃភ្លើងជើងមាន់។
      • ដាំដូងឲ្យខំថែ ចង់ស៊ីផែ្លឲ្យដុតគល់។
      • ដាំជើងក្រាន​ មិនប្រមាណឆ្នាំង។
      • ដំរីខ្វាក់ ទ្រមាក់ឆ្កួត។
      • ដំរីជល់គ្នា ​ងាប់ស្មៅចិញ្ចៀន។
      • ដំរីសាស្លាប់ ​យកចង្អេរបាំង។
      • ដំបៅ​មិន​ឈឺ យកឈើទៅចាក់។
      • ដោះស្រាយប្រស្នា ថ្កើងអ្នកប្រាជ្ញ។
      • ដោះកនែ្ទក អារឹសកូន។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ឋ

      • ឋិតនៅក្នុងសេចក្តីប្រមាទ ឈ្មោះថាស្លាប់។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ឌ

      • ឌម​ជន​គឺ​អ្នក​ថោក អាច​ប្រែក្លាយ​ភាព​ជា​ខ្ពង់​ខ្ពស់ ដោយ​ការ​សេពគប់​នឹង​សប្បុរស ដង្កូវ​បាន​ខ្ពស់​ព្រោះ​បុប្ផា។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ឍ

      • ឍាលិន​ប្រែ​ថា​អ្នក​កាន់​ខែល​ ចេះកាប់​ប្រហែល​ចេះ​ការពារ​ ដូច​អ្នក​ចេះ​ដឹង​មិន​ខ្លាច​រា ឧបស័គ្គនានា​ការពារ​បាន។ ខែល​និង​អាវុធ​គឺ​វិជ្ជា​ នៃ​ប្រុស​និង​នារីគ្រប់​ប្រាណ ដែល​បាន​រៀន​សូត្រ​យ៉ាង​ចំណាន ក្នុង​ភូមិភព​ឋាននា​លោកិយ។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ណ

      • ណាយកាយ ឆ្ងាយចិត្ត។
      • ណែនាំខុសផ្លូវ តែងទៅអបាយមុខ។
      • ណែនាំកូន ត្រូវប្រដៅខ្លួនទុកជាគំរូ។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ត

      • តសំពៅ មិនត្រូវស្តាយដែក។
      • តវាសនា ឲ្យខំសន្សំបុណ្យ។
      • តដងរែក ឲ្យល្មមនឹងស្មា។
      • តកម្លាំងអោយសេពអាហារ។
      • តក់ៗពេញបំពង់។
      • តមមេស៊ីពង ស៊ីរងសម្បុក។
      • ត្រង់ មិនឈ្នះទាល់។
      • ត្រីឆ្តោរស៊ីកូនឯង។
      • ត្រីងៀត ឆ្លៀតពង។
      • ត្រីមួយត្រកតែស្អុយមួយ ស្អុយទាំងអស់។
      • តឹងគិតឲ្យធូរ យូរគិតឲ្យឆាប់។
      • តឹងព្អឹះដូចអូសឫស្សីច្រាសចុង។
      • ត្រឹកៗដល់ផ្ទះ តូងតាងដេកផ្លូវ។
      • ត្រកូលសជាតិ មាយាទសពូជ។
      • ត្រួសត្រាយទុក ស្រណុកជាងកែកុន។
      • ត្រូវសន្សំទ្រព្យ តិចៗត្រឡប់ ចំរើនធាត់ធំ។
      • តៀ្រមទុកមុន មិនស្កុនការ។
      • ត្រេកអរមុន ទុក្ខក្រោយ។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ថ

      • ថយយស ព្រោះព្រហើន។
      • ថិតថេរតែខ្លួន ចិត្តផ្ទួនតែទុក្ខ។
      • ថោកអីនៅដៃថៃ្លអីនៅមាត់។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ទ

      • ទាហានថ្កើងដ្បិតសឹក ធ្វើស្រែដ្បិតទឹក ត្រឹកពលព្រោះបាយ សិស្សប្រាជ្ញដ្បិតគ្រូ ជេរពោលដំវាយ ពលថ្កើងដ្បិតនាយ ហ្វឹកហ្វឺនខះខំ ។
      • ទម្ពក់វាទៅ​ ទើបព្នៅវាមក។
      • ទ្រព្យច្រើនព្រួយរក្សា ទ្រព្យតិចណាព្រួយរិះរក។
      • ទ្រព្យធនទោះថោកថៃ្ល រួមរក្សាកុំបីធ្លោយ។
      • ទនេ្លដប់ មិនស្កប់សមុទ្រមួយ។
      • ទឹកថ្លាល្គឹកបើល្អក់ ដ្បិតរលកបោកសោះសា។
      • ទឹកជន់ បុណ្យសេ្តច ។
      • ទឹករាក់ត្រឹមភ្លៅ ទឹកជ្រៅ ត្រឹមជង្គង់។
      • ទឹកត្រជាក់ត្រីកុម ទឹកក្តៅត្រីរត់ចេញ។
      • ទឹកបាក់ទៅទាប ដីខ្ពស់កណ្តៀរពូន។
      • ទឹកហូរមិនដែលហត់ ព្រះពុទ្ធមិនដែលខឹង។
      • ទឹកហូរមិនដែលហត់ ប្រុសស្បថកុំឲ្យជឿ។
      • ទឹកថ្លាលាងសក់ ទឹកល្អក់លាងជើង។
      • ទុកចោលវាចាស់ ប្រើណាស់វាថ្មី។
      • ទូកទៅ កំពុងនៅ។
      • ទូកយើងវែង ទូកគេខ្លីតាមគេមេ្តចទាន់។
      • ទូកដាច់យកទូកតាម។
      • ទូកបែកជាទូកគត់ ទូកកំបុតជាទូកកង។
      • ទាំងអ្នកមាននិងអ្នកក្រគឺជាកូនចៅនៃគំនិត។
      • ទៅឥតគេរក មកឥតគេហៅ។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ធ

      • ធ្ងន់នៅថ្ម ក្រនៅក្តី។
      • ធ្វើមិនបាច់ភ្ជួរ រក្សាតែមួរ ស៊ីស្រូវមិនអស់។
      • ធ្វើគុណបានទោស ដូចប្រោះខ្លាស្លាប់។
      • ធ្វើបាបមិនធ្វើបុណ្យ លែងជាតិទៅនៅនរក។
      • ធ្វើស្រែទាន់ក្តៅដី ចង់ស្រីទាន់ក្តៅចិត្ត។
      • ធ្វើស្រែនឹងទឹក ​ធ្វើសឹកនឹងបាយ។
      • ធ្វើស្រែឲ្យមើលស្មៅ​ ទុកដាក់កូនចៅឲ្យមើលផៅសន្ដាន។
      • ធ្វើល្អបានល្អ​ ធ្វើអាក្រក់បានអាក្រក់។
      • ធ្វើចេះត្រូវគេប្រើ ធ្វើល្ងីល្ងើស្រណុកខ្លួន។
      • ធ្វើការតិចចាយច្រើនចម្រើនក្រ។
      • ធ្វើគុណ១០០ សំពៅទោស១ចូលទៅរលាយគុណអស់។
      • ធុងទទេឮខ្លាំងណាស់។
      • ធ្នូស្នាបង់បាញ់ ​ធម៌បង់ទន្ទេញ​​ ស្រ្ដីបង់ភស្ដា របាំបង់លេងវង្វេងតម្រាចាត់ក្នុងមលាមន្ទិលសៅហ្មង។
      • ធំតែខ្លួន ដូចឃ្លោក។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ន

      • នារីមានប្តីពីរបីដង ភិក្ខុផងនៅវត្តពីរបីវ៉ា បក្សីជាប់ជង់ពីរបីគ្រា មាយាពួកនេះធ្វើច្រើនក្រៃ ។
      • និយាយបាតដៃជាខ្នងដៃ។
      • និយាយច្រើនគេមិនស្តាប់ អាប់ប្រាជ្ញា។
      • និយាយបែកជាអូរ ហូរជាស្ទឹង។
      • និយាយយប់ផ្ទប់ព្រៃ និយាយថៃ្ងព្រៃមានត្រចៀក។
      • និរាសកុំមេ្ញញ ខឹងកុំទនេ្ទញ ស្អប់កុំព្យាបាទ។
      • នឹងលេបវាស្លាក់ នឹងខ្ជាក់វាសែ្លង។
      • នឹងឆីចង់ពិសា ខ្ជិលទំពាឲ្យម៉ដ្ឋហ្មង។
      • នឿយណាយកុំដេក យកប្រពន្ធឲ្យមើលម្តាយកេ្មក ចូលដំណេកកុំនិយាយនឹងប្រពន្ធ។
      • នៅផ្ទះម្តាយទីទៃ ទៅព្រៃម្តាយជាមួយ។
      • នៅពេលដែលបុគ្គលម្នាក់មានចរិតមិនច្បាស់លាស់ចំពោះអ្នក ត្រូវរកមិត្តផេ្សង។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ប

      • បង់ព្រះទៅសំពះឯបាយាប។
      • បង់បោយមិនមើលប្រាណ ដាំជើងក្រានមិនប្រមាណឆ្នាំង។
      • បន់ព្រះ សំពះទេព្តារ។
      • បណ្ឌិតមានការមិនរករឿងជាកម្លាំង។
      • បណ្ឌិតស្ងៀមស្ងាត់ ចាំស្តាប់គ្រប់មាត់ អ្នលពោលប្រាស្រ័យ ប្រើស្មារតីគិតគំនិតកែខៃ ឲ្យបានជោគជ័យ ជាងពោលប៉ប៉ាច់ ។
      • បញ្ញើទុក ស្មើបំណុល។
      • ប្រពន្ធពីរ គោបី ដំរីមួយ នាំឲ្យព្រួយចិត្ត។
      • ប្រហែសបាត់ ប្រយ័ត្នគង់។
      • ប្រមាថម្តាយ រំលាយព្រះ។
      • ប្រមាថព្រៀងលាន តែងមានក្តីទុក្ខ។
      • ប្រមាថចាស់ អាយុខ្លី។
      • ប្រមាត់ដី អួតចង់ឡើងទ្រើង។
      • ប្រញាប់ពេកដេកផ្លួវ។
      • ប្រើខ្ញុំមើលមុខវា ទោះកាចជាមើលឲ្យសែ្តង។
      • បាតដៃជាខ្នងដៃ។
      • បានតែបាប មិនឆ្អាបមាត់។
      • បានពីកែ្អក ចែកទៅតាវ៉ៅ។
      • បានមាស ក្រអីនឹងក្រដាស់ខ្ចប់។
      • បាបកម្មកុំបីមាន សីលនិងទានឲ្យរិះគិត។
      • បា្រក់ក៏បង់​ ថង់ក៏ដាច់។
      • ប្រាជ្ញាបុណ្យផងកើតដោយប្រតិបត្តិ។
      • ប្រះដេកឆាប់លក់ ត្បិតឥតបើគិត។
      • បុណ្យបាត់ដ្បិតបាប លាបបាត់ដ្បិតឃោរ។
      • បុណ្យក៏ធ្វើ ​ឈើក៏កាប់។
      • បុរសទុកដូចមាស ស្រីទុកដូចទង់ដែង។
      • បួសដោយវត្ត ចិត្តដោយខ្លួន។
      • បំណាច់នឹងបាប ឲ្យឆ្អាបមាត់។
      • បើត្រាប់ឯតាំងយូ ក្រឯគ្រូពុំគួរត្រាប់។
      • បើនឹងរស់ឲ្យគាប់ បើនឹងងាប់ឲ្យគួរ។
      • បើមិនជួយចូកជួយចែវ កុំយកជើងរាទឹក។
      • បើប្រឹងនឹងស្រួច បាច់អីសម្រួចដូចបន្លា។
      • បើឆីកុំតាមឃ្លាន មើលប្រមាណគ្រប់គ្នីគ្នា។
      • បើកាចៗឲ្យគេកោត បើឆោតៗឲ្យគេអាណិត។
      • បើក្រទ្រព្យក៏ក្រចុះ កុំឲ្យតែទាល់គំនិត។
      • បើខឹងឲ្យខំអត់ បើខ្សត់ឲ្យខំរក។
      • បើត្រាប់សត្វក្ងោក កុំបីត្រាប់ពុតទន្សាយ។
      • បើមិត្តមិនល្អ កុំយកជាមិត្ត។
      • បើឮសូរផ្គរ កុំអាលចាក់ទឹកចោល។
      • បើស្តីឲ្យពិនិត្យ ពាក្យណាពិតសឹងចរចា។
      • បើកក្តោងទាន់ត្រូវខ្យល់។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ផ

      • ផឹកស្រាក្លាសំដី។
      • ផ្ទុករទេះតាមចំណុះ។
      • ផែ្លឈើមិនដែលជ្រុះឆ្ងាយពីគល់។
      • ផ្លស់យស ព្រោះប្រមាថ។
      • ផ្ទះធំស្រណុក ដ្បិតភរិយាជា។
      • ផ្ទះបាក់បែក ឆាប់ទល់ទ្រ។
      • ផោមក្នុងទឹកមេ្តចគង់ស្អុយ។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ព

      • ពងមាន់កុំផ្ញើនឹងកែ្អក។
      • ពាក្យគ្រូរែងរឹង ស្រារែងស្រវឹង ពុំដែលពិសា។
      • ពាក្យអប្រិយចាញ់អាត្មា។
      • ពាក្យច្រើនភូត ចាញ់អាត្មា។
      • ពាក្យសែ្លងកុំស្អប់ ពាក្យគាប់ឲ្យយក។
      • ពាក្យម្តាយ ទំនាយគ្រូ។
      • ពុតគ្រូកុំត្រាប់ ច្បាប់គ្រូឲ្យយក។
      • ពូជទានៅតែទា ពូជមាន់នៅតែមាន់។
      • ពូកែឯង ឲ្យក្រែងពូកែគេ។
      • ពួនតែមុខ គូថនៅកណ្តាលវាល។
      • ពេលវេលាជាវត្ថុមានតមៃ្លបំផុតសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗ។
      • ពេជ្រកើតពីថ្ម តែងទំពាស៊ីថ្មវិញ។
      • ព្នៅនៅថ្នក់ ទម្ពក់នៅដៃ។
      • ព្រះមិនសម ព្រហ្មមិនជួយ។
      • ព្រះរាជាមាន ឥស្សរិយៈជាកម្លាំង។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ភ

      • ភ័ព្វសំណាងផ្តល់ឲ្យតែមនុស្សណាដែលចេះ លួង លោមវាប៉ុណ្ណោះ។
      • ភរិយាល្អក្ររកបាន បើជាមានទុកធ្វើគំរូ។
      • ភាពក្រីក្រនិងការមានទ្រព្យសម្បត្តិគឺជាពន្លកនៃគំនិត។
      • ភូតនៅហោរ ចោរនៅជាង។
      • ភ្លើងឆេះមកពីសម្រាម។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ម

      • មនុស្សពាលមានការរករឿងជាកម្លាំង។
      • មនុស្សចេះគេថាកាច មនុស្សប្រាជ្ញគេថាព្រើល។
      • មនុស្សកុំមើលងាយមនុស្ស។
      • មនុស្សឆ្លាតគេថាឆោត មនុស្សប្រាជ្ញគេថាល្ងង់។
      • មនុស្សកាចកុំប្រសព្វ កុំទៅគប់នឹងចោរក្មួញ។
      • មនុស្សបាក់ត្រង់ណា ល្អិតស្មៅត្រង់ណោះ។
      • មនុស្សស្លាប់ ព្រោះវាចា។
      • មនុស្សជាគេថាឆោត មនុស្សស្លូតគេថាល្ងង់។
      • មនុស្សនឹងបា្រក់​ យក្សនឹងសាច់។
      • មនុស្សជាតិទាំងអស់ដែលកើតឡើងតាមធម្មជាតិតែងតែប្រាថ្នាចង់ដឹង។
      • មានល្អព្រោះរោម រូបឆោមល្អព្រោះតែង។
      • មានផ្ទះឥត​មនុស្សនៅ មានផ្លូវឥតមនុស្សដើរ។
      • មានគំនិត ឥតកំណើត។
      • មានដំបៅ​ទើបរុយវារោម។
      • មាត់តែប្រកែក អម្រែកតែទទួល។
      • មនុស្សចាប់ផ្តើមរស់ពិតប្រាកដ នៅពេលគេអាចរស់នៅក្រៅខ្លួនឯង។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ យ

      • យកពងមាន់ទៅផ្ញើនឹងក្អែក។
      • យកសំផឹងធ្វើប្រពន្ធ យកប្រពន្ធធ្វើសំផឹង។
      • យប់មើលនឹងដៃ ​ថ្ងៃមើលនឹងភ្នែក។
      • យល់ទោសថាជាគុណ យល់ឯបុណ្យថាជាបាប។
      • យើងធ្វើគេ គេធ្វើយើងវិញដូចគ្នា។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ រ

      • រកព្រឹកខ្វះល្ងាច រកល្ងាចខ្វះព្រឹក។
      • រកស៊ីនិងក្តិត ដូចពឹងពាង។
      • រកអុសប្រទះឈើងាប់។
      • រស់ក៏គាប់ ងាប់ក៏គួរ។
      • រស់នៅថាអាក្រក់ ស្លាប់បាត់មុខថាល្អ។
      • រត់ឥតអំពើ ដើរអំណត់ចម្រើនជាង។
      • រទេះបាក់មិនគិត ទៅគិតឯគោលួចដាំង។
      • រទីសរទាស ដូចរាស្រ្តឥតសេ្តច។
      • រលំមិនបាច់ច្រាន បានមិនបាច់ខំ។
      • រហ័សតែពាក្យ ត្រគាកស្លាប់ស្តូក។
      • រឿងដ៏កម្របំផុតដែលមនុស្សមិនដែលធ្វើ គឺត្រូវខំធ្វើតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។
      • រៀនរិះរក្សាគ្រង យកចេញចាយដោយរដូវ។
      • រោគរោមកាយា ថ្កើងឯគ្រូពេទ្យ។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ល

      • លាក់តែមុខ គូទនៅកណ្តាលវាល។
      • លិចសឹមលោត ដល់កំប៉ូតសឹមតោង។
      • លិចកញ្ជង់ លង់កញ្ជើ។
      • លូកប្រហុក លូកឲ្យកប់ក្លៀក។
      • លួចគេវាគ្រាន់ ដល់ពេលគេទាន់វាក្រែល។
      • លួចគេវាធ្លាប់ដៃ ដេកថៃ្ងវាធ្លាប់ភែ្នក។
      • លឺផ្គរឲ្យមើលខ្យល់ ក្តីពុំយល់កុំអាលក្រោធ។
      • លឿន​លៃមិនទាន់។
      • លេងក្មេងអាប់យស ​លេងពស់ៗខាំ។
      • លេបទៅវាស្លាក់ ខ្ជាក់ទៅវាសែ្លង។
      • លោភពេក វាបែកពោះ។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ វ

      • វក់នឹងអាភៀន តែងញៀនជាប់។
      • វេចសំពាយចាំព្រេងសំណាង អាងតែដុតធូប។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ស

      • ស្រលាញ់កុំទៅញឹក​ បើរលឹកសឹមទៅម្ដងៗ។
      • សង្ឃផ្គង់វិន័យ ស្រីផ្គង់មារយាទ។
      • សត្វតុកកែស្លាប់ ដោយសារប្រើស។
      • សង់ផ្ទះតាមចិត្តអ្នកនៅ។
      • សប្បាយមានទុក្ខ ស្រណុកមានភ័យ។
      • សប្បុរសជនចង់ដឹងពីសេចក្តីត្រូវការមិនមែនចង់ដឹងពីមូលហេតុទេ។
      • សព្វថៃ្ងនេះប្រភពធនធានធំបំផុតតែមួយគត់គឺនៅចន្លោះត្រចៀកអ្នក។
      • សរសើរតែមាត់ ចិត្តផ្ទន្ទា។
      • សាងល្អបានល្អ។
      • សាងបាបបានបាប ​សាងបុណ្យបានបុណ្យ។
      • សាបមួយដៃ ប្រៃមួយចឹប។
      • ស្លាប់ដូចពស់ រស់ដូចកង្កែប។
      • ស្ថិតសេ្ថរឥតអំពើ បើមិនធើ្វអំពើល្អ។
      • សីលជាស្ពាន ទានជាស្បៀង។
      • សូវទូលក្តីតបាវ កុំឲ្យទូលក្តីតកញ្ជើ។
      • សេរីភាពគ្មានអ្វីក្រៅពីជួយឲ្យមនុស្សមានឱកាសល្អប្រសើរទេ។
      • សំដីជាឯក លេខជាទោ អក្សរជាត្រី។
      • ស៊ីនឹងអ្នកណា ត្រូវយកអាសាអ្នកនោះ។
      • សែ្វងរករៀនច្បាប់ ពុំស្មើចិត្តជា។
      • ​ សំណាប់យោងដី ស្រីយោងប្រុស។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ហ

      • ហាឡើងវាស្លាក់ ខ្ជាក់ទៅវាសែ្លង។
      • ហាហួសចង្កា ថាហួសសេចក្តី។
      • ហ៊ានសែ្បកដាច ខ្លាចសែ្បកស្វិត។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ ឡ

      • ឡេះឡោះ ដូចទឹកកន្លះក្អម។
    • ចាប់ផ្ដើមដោយអក្សរ អ

      • អន្ទង់វែងឆ្នាំងវែង។
      • អ្នកខ្ពស់រស្សាទាប ដោយសុភាពធម៌បុរាណ។
      • អ្នកចេះដប់ មិនស្មើអ្នកប្រសប់មួយ។
      • អ្នកដំកុំផ្ញើដែក អ្នកប្រមឹកកុំផ្ញើស្រា។
      • អាងតែមានអណ្តាត ចេះតែផ្ទាត់ទៅ។
      • អាងតែអណ្តាតឥតឆ្អឹង ចេះតែគ្រលាស់ទៅ។
      • អាគកណា ក៏ស៊ីស្រូវដែរ។
      • ឥតដំបៅហៅជម្ងឺ ដំបៅមិនឈឺយកឈើចាក់។

0 comments:

Post a Comment

 

No comments:

Post a Comment